วัสดุภายในค่อนข้างดูดี มีมิติ มี Texture พื้นผิว การประกอยเนี้ยบดีพอสมควร เพราะประกอบมาเยอะแล้วเป็นหมื่นๆ คันชอบตรงความกว้าขวางที่ใหญ่กว่า Eco car ยี่ห้ออื่นยกเว้น Nissan Almera ที่มีชองใส่ของมาให้เยอะมาก คอนโซลขอบเส้นเดินตัดจังหวะด้วยอะลูมิเนียมวาวรอบคันส่องประกายตัดความดำให้วาวขึ้น เป็นเส้นนำสายตาให้กว้างขึ้น และภายในก็เป็นสีดำทั้งหมด
พวงมาลัยหนังแบบ 3 ก้าน ที่ดูดียกเว้นเนินกะโหลกตรงปุ่มแตร หุ้มหนังเย็บด้ายโชว์รอยตะเข็บ มีปุ่มปรับเครื่องเสียงที่ด้านซ้าย เบาะผ้าทรงกึ่งบักเก็ต มีปีกอุ้มซับข้างเอว วัสดุที่ใช้ดูดีกว่ารถหรูบางยี่ห้อด้วยซ้ำ โดยเฉพาะที่ท้าวแขนบริเวณประตูเป็นวัสดุยูริเทนนุ่นๆ ไม่เอาพลาสติกแข็งสากเป็นหนังจระเข้ที่จะขูดข้อศอกกินเลือดกัดเนื้อจนถลอกเวลาวางศอกลงไป การใช้วัสดุที่มีพื้นผิวต่างกันในค็อกพิท ผมว่าจะสร้างมิติความรู้สึกในรถไม่น่าเบื่อ ดีใจที่ Suzuki ยอมลงทุนตรงจุดนี้มีแผงหน้าปัดสองวงใหญ่ ดูดีเห็นชัดเป็นมันวาวรอบวง ดูง่ายด้วยตัวเลขสีขาวเรียบๆทื่อๆ ติดก็ตรงเบาะหลังนี่แหละที่ไม่มีร่องหลุม หากแข็งน้อยนึกว่าไม้กระดานเลยแหละ นั่งไม่สบายเท่าไหร่ ลูกชายผมชอบนั่งเบาะหนานุ่มจมๆ เหมือนพิซซ่า ต้องมานั่งตัวตรงแหน่วบน swift ทำเอาบ่นเป็นหมีกินผึ้งอยู่ 3 วัน แต่ดีที่สามารถพับเบาะหลังได้ 40:60 หรือจะทีละด้าน หรือทั้งหมด เวลาที่ต้องการพื้นที่ใส่ของมากๆ
--> ยังมีรีวิวต่ออ่านในบทความถัดไปนะครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น